شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان
الّلهم أعنّی فيه علی صِيامه و قِيامه
و جنِّبنی فيه مِن هَفَواتِه و آثامِه
و ارزقنی فيه ذِکرَک بدوامِه
بتوفيقک يا هادِی المُضِلّين
يارا !
پرستش و ستايش تو، آنگاه ميسر شود
که مدد تو مرا ياور شود
و روزهداری و شببيداری، آن هنگام بر من آسان آيد
که عنايتهای بیمنّت تو بر من پنهان نايد
دست ياری تو است که مرا بر صيام توانا سازد
و کمکهای بیدريغ تو که بيداری را بر من گوارا
دستگيرا !
تا پرتو تابِ تو بر من تابيدن دارد، از لغزش برکنارم
و تا شعلهای از عشق تو در من انگيختن دارد، از گناه بيزارم
تو اما اگر عنايتِ خويش از من برگيری
به تاريکای هراسناکی باز میگردم که ديگر يارای گام زدنم نباشد
و اگر پرستشهای مرا نپذيری
به سيهدرّهای درمیغلتم که توان رهايیام نمانَد
نجاتبخشا !
ياریام دِه، تا از لغزش در امان مانم
و بر من منّت نِه، تا در پناه تو از گناه گريزان
زمزمهی نام تو جانم صفا دهد
و آهنگِ دلانگيز پيام تو بر روانَم مرهم نهد
تا نسيم جانفزای ذکر تو بر جانم وَزان است
نفْسم از گنه گريزان است
و تا ياد تو در رگرگ وجودم میدود
ابليس پرنيرنگ از من میرمد
جان پرورا !
ياد خوشِ خويش در همهی هستی من پيوسته بِدار
و مرا از حلقهی دوستان خود گسسته مَدار
ای که گمرَهان را با مشعل فروزان هدايت خويش ره نُمايی
و گمگشتان را با عنايتهای خود هدايت فرمايی
توفيق ناپيداکرانهات را از من نيز دريغ مدار
و هم مرا با رهروان رهيافته، همراه و همرَو شمار