الّلهُمَّ وَفِّر حَظّی فيه مِن النَّوافِل
وَ أکرِمنی فيه بإحضَار المَسَائل
وَ قرِّب فيه وَسيلتی إليک مِن بين الوَسَائل
يَا مَن لايشغَله إلحَاحُ المُلِحّين

روزهای رمضانی همه رحمانی
و شب‌هايش همه روحانی
از بندگان همه نيايش
و از خدا همه آمرزش
از روزه‌داران همه خواهش
و از پروردگار، همه بخشش
تا هر کس چه خواهد
و چگونه طلبد

بخشايشگرا !
امروز بهره‌ام را از کردارهای خوشِ خويش بيش‌تر فرما
و درهای رحمتت را بر من گشاده‌تر بنما

چه خواسته‌های فراوانی دارم
و چه دعاهای بی‌شماری به درگاهت آورَم
چه شود که به منِ کم‌ترين عنايت فرمايی؟
و خواسته‌های هرچند بی‌پايانم را اجابت؟

دستاويز من برای راز و نياز به درگاه بلندت بسيار است
و وسيله‌های خواهش من بی‌شمار
اما اين تويی که واسطه‌ی مرا نزديک‌تر کنی
و پذيرايی پرسش‌های مرا بيش‌تر

ای که مردم هر چه پای بفشارند
تو را از آن چه می‌خواهی، باز ندارند

بر گرفته از کتاب "سی‌ ساغر سحری" از محمد رضا مروارید